Kabuğu demir ayrılıklar
Tamirci de yaşıyor bak
Otobüs şoförleri de Karşı komşun hala sağ Kimse ölmüyor bak aşktan Farklı değiliz ki biz Kabuğu demir ayrılıklar içindeyiz Kan suyu, şerbet içimi bir deniziz Bir hamlede bölüyorum kızıl denizi bak Su yüzüne çıkıyor ayrılmak Ne de güzeliz esasında Bir ayrılık esnasında Yıldızlar masasında yüzlerimiz Kayan yıldızlar gibi gözünde yaşlar Ağlamak tutar içimi, yapma Rasim Amca dul hala Albay Kemal kedilerine aşık Babamla Annem hala küs Hiç biri ölemedi henüz Kırık kanatlı bir sülün dişisi gibisin O kadar da haklısın acılanmakta Güneş kırılmıyor çayırda çimende bak Toprak nadasta Elindeki çatlakları iyileşiyor tarla işçilerinin Rüzgarın ıslıklarına dem tutuyor kuşların kanat sesleri Ve nefesleri soğuk iklim kuşağı gibi Bir kelebeğin ömrüne dahi sığmıyor aşk Ah benim güzel kadınım Çok muzdaribim çok Beterim, İçime sonbaharlar mevzileyen bir tabut içerisinde, Yerin en dibindeyim… |
O kadar da haklısın acılanmakta
Güneş kırılmıyor çayırda çimende bak
Toprak nadasta
Elindeki çatlakları iyileşiyor tarla işçilerinin
Rüzgarın ıslıklarına dem tutuyor kuşların kanat sesleri
Ve nefesleri soğuk iklim kuşağı gibi
Bir kelebeğin ömrüne dahi sığmıyor aşk
Ah benim güzel kadınım
Çok muzdaribim çok
Beterim,
İçime sonbaharlar mevzileyen bir tabut içerisinde,
Yerin en dibindeyim…
Çok farklı bir tarz ve bakış açısı
Düşündüm ki gerçekten kimse ölmüyor..tamircide otobüs şöförüde...Muhakkak gelmiş geçmiş aşkları vardır.Hâlâ sağlar.Çok hoş dizeler,kutlarım.