Gülmüştün...
Gülmüştün…
İlk gördüğümde seni… İlk baktığında bana… Gülmüştün… Yüzün gönlüme düşünce, Sen… Yine… Gülmüştün… Elini tutmuştum… Kırmızıydı yanaklarım… Yine gülmüştün… “Ya Rabbim! Bu ne güzellik” Demiştim içimden… Bunu da sezmiştin galiba… Bilmem kaçıncı kez, Yine… Gülmüştün… Ben, Her gece… Yastığıma düşünce, Varlığına defalarca şükrederken… Yanıyordu yanaklarım… Galiba… Sen… Yine gülmüştün… |