Sen, Hep Yağmurla Gelen!
Sen, evet sen,
Hep yağmurla gelen! Yağmur damlaları süzülürken Yanaklarında ağır ağır O damlalara özendim desem Biraz da ben gezdirsem Ellerimi ve dudaklarımı O ıslak yanaklarında... Bir buse de ben kondursam Bir damla aşk eklesem O gül dudaklarına. Bakma öyle etrafına! Sensin, evet sen! Sensin bu sözlerimin muhatabı, Eksik kalmış cümlelerimin Gizli öznesisin sen. Sensin, evet sen, Hep yağmurla gelen! Ağlaşan şu sulu göz bulutlara Bir de yüreğimdeki Hüzünlerime inat Sen hep gülsen... Gülümsemenle avunsam O gülen deniz gözlerine dalıp Kamp kursam gözbebeklerinde Ne zaman kaybetsem kendimi Hep gözbebeklerinde bulsam... Sen, evet sen, Hep yağmurla gelen! Ama her seferinde tutamayıp Elimden kayıp giden... Bak! Yine yağmur yağıyor! Yine bir sürpriz yapsan da Çıkagelsen yanıma, bir anda Sen, evet sen, Hep yağmurla gelen! Yine... Yine yağmurla gelsen Son kez yağmurla gelsen, Ama, ama hiç gitmesen... - Fon: Ömer Faruk Tekbilek - Belalım |
çok güzel bir şiir okudum kutlarım saygılar selamlar