Acım da neşemde, ekimlere takılır,
Hep ekimde neşelenir, ağlar gülerim...
Yapraklar düşer, savrulurken toprağa,
Pullar dökülürken ak duvaklara...
Alır başımı avuçlara,
Meçhul bekleyişleri yaşarım...
*
Bir başka çarpar, hırçınlaşır yüreğim...
İçim içime sığmaz belki coşarım,
Karanlıklar ışır..
Ya kırar dallarımı,
yapraklarım kaçışır...
Hoyratça ezer, Ekim Rüzgarı,
Ardından yağan yağmurla ıslanırım.
Hiç olmasa, maziyi düşler,
Dokunsalar yine ağlarım..
*
Benim kaderim bu...
Ya ekimde, acılara esirim,
Ya mutluluklar sevindirir.
İnsan biraz delidir,
Bazen ağlar, bazen de gülerim..
*
Ekimde gelen düğünüm,
Ardından yetim kalmışım,
İşe de, ekimde başlamışım...
Oğlum ekimde atmış ilk adımlarını.
*
Anam’a ekimde, emri-hak olmuş.
Küçük oğlum, ekimde doğmuş,
Kaderim ekim sayfalarına yazılmış,
Güzel ama mutluluk,
Ya Ekimde ayrılış...
*
Ekimde ne varsa, sır dolu heyecan..
Babamın tabutu, alındığı zaman,
Yuttum Hıçkırıklarımı,
Kalbim hançer yedi...
Ekimin neşesi buruk,
Ekim anlaşılmaz deli..
Ekimde,sevinemedim evliliğime,
Eşim çıkarmadan gelinliği,
Hasretle bakıyordu gözleri,
Öptük son anda, o kurumuş elleri....
*
İnat, Neşelerim geçsin diye öne,
Ekim yazdım oğlumun sünnetine...
Ekimde doğmuş eşim,
Ekime mahkûmum,
onda acım neşelerim...
*
Ekim bana sarılmış,
Ben Ekime alışmış,
belki’de kaderim..
Gün gelir bu fani hayata,
Ekimde elveda derim...
06.2003