UTANMA GÜLÜM
Utanma fırtına vurmuş yüzüne...
Suya düşmüş bakışların, Yumruk sıkılığında büyümüş yürek Güneşe tutulmuştur. Uzak olan gözlerin , Ellerimde büyümüştür baharla. Utanma haykırırken tavırlarına. Henüz unutmadık tadında yaşamayı. Bize kalan hayatın, Yarım anlatılan masalını. Utanma ismini söylerken gülüm, Dilandır,Hevaldır,Ayşedir. Göz bebeklerin büyüsün ayışığında Ağlaya bilirsinde ozaman , İçindeki onursallığa. ENGİN YILMAZ |