Yaşıyoruz hayatı..




Kimi emek ile öder hayatı
Diğeri alacaklıdır mevsimlerden

Gürül gürül yağ
Hayrına dokunsun alametin
Sahraya dönerken takvim yaprakların
kaybolur ayak izlerin ıslanırken

hep ucundayız saatlerin
önümüzdeki ucurumdan ha düştü düşecek
nefesimiz

bekle siftahını sabahların
tensel bir acıdan yeniden doğacaksın
geçmişten kalan düşüncelerin
bu güne yankılanan çaresizliğiyle

hep sonundayız hayatın
Adımsızlığı öne çeker gibi zıplıyoruz öbür ana

üstümüze yağan yağmur bedenimizde ter
güneşimiz yandığımız keşkelere hayran
hep son anlarını yaşıyoruz hayatın
kapımızda geçiş eksenimiz olan ölümü
görür gibi