İnsanlığı bir cüzdana koymuşlar
Cüzdan cepte kalmış sıkışıp durur
Vahşete çok cömert davranan alem
Bir deri içinde kokuşup durur

Çıkarla insanlık bir gözde durmaz
Alışmış soymaya o gözler doymaz
Dünyayı yem görür canlıdan saymaz
Her asır birkaç kez kakışıp durur

Sevgi der ozanlar gülüp geçerler
Her yan bade dolu zehir içerler
Fil olur tepişir çayır ezerler
Kul olanlar boş boş bakışıp durur

Gün gelir kar etmez topu tüfeği
Ne efendi arkalar, ne kalır beyi
Kula kulluk etme çalıştır beyni
Niye kardeş kardeşe takışıp durur

Yollar labirentse biri insanlık
Diğer yollar savaş sicil kabarık
Sevgiyle sulansın çatlak hem yarık
Çağlayanlar coşar akışıp durur

İsyan yürektendir ferman dinlemez
İnsan kul hakkına el dahi sürmez
Darağacı bile yoldan döndürmez
Tac olur başlara yakışıp durur