9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1816
Okunma
Pervâne kanadından ince yürek sızladı
Mâziye demir attı artık sevgili adı
Bin bir hüner ile ben işleyip aşkı ördüm
Gülistân bülbülüyüm, gül değil hârı gördüm
Kumrulara özenip açtım kanatlarımı
Hayallere sarıldım örtündüm hep arımı
Eskiler anlatırdı, yıkıldı serv-i revân
Eğrilik var bugünde, beyni kemirir bin zan
Allâh’ın Kılıc’ını bilemededir zaman
Âhım güneşi yakar, zâlime yetmez aman