Mücadele Ateşidir, Sevgi !
Gün gelir insan
Bilmek ister Neler yapacağını… Düşünüp de vuruyorsa kadere Yaşadıkları Acı, tatlı günleri, Bir misk çiçeği olmak varken, Şosedeki çalılara bakıp, Şükrediyorsa, Mücadeleden kaçıp Sığınıyorsa, Yüceliğine inandığı şeylerin Yalandır o hayat… Ateştir sevgi, Yürekleri çıra Hasreti kibrit eyler, Yakar ve koruyla aydınlatır Ay çıkmayan karanlık geceleri… Vazgeçmeden Savaşır, gerçek kutsalları ve de imkânsızı için. Sevginin ateşi İmkânsız kızıl gül için ancak vazgeçebilir, Kendinden ve yaşamından… Kaderin ağlarına değil, Elindeki mavzerine inan İnan ki başarabilesin Sev ki inanabilesin. Efe Ulaş |
Savaşır, gerçek kutsalları
ve de imkânsızı için.
Sevginin ateşi
İmkânsız kızıl gül için
ancak vazgeçebilir,
Kendinden ve yaşamından…
Kaderin ağlarına değil,
Elindeki mavzerine inan
İnan ki başarabilesin
Sev ki inanabilesin.
harika bir anlatım olmuş.
saygılar.