İşte o Vakit
Gözlerimin içine bakıp
Sevmiyorum seni de. İşte o vakit Engin denizlerde Yitip giderim. Tutma elimi, Sarılma bana, İşte o vakit Bilirim, Yasaktır artık sevmelerim... Yüreğinde kalmışsa, Bana dair Sönmeye yüz tutmuş, Küçük bir kor parçası, Sevda çiçeği. Ver elini, Ben harlarım sevda ateşini, En güzel papatyalar, Sarar sevgili yürekleri. İşte o vakit Gözlerinde esir, Kalbinde özgür, Bir sevimli kaplumbağanın İlk adımları Tekrar dokunur Ruhunun derinliklerine. İşte o vakit, Unutulur Tüm umutsuzluk ve Karanlık günlerin acıları. Unutulur Kendi kendine verilen sözler Çiğnenir gurur Yıkılır önyargı. Öyle bir diyalektik ki Mutluluğun anahtarı... Gözlerimin içine bakıp Sevmiyorum seni de. Tutma elimi, Sarılma bana... Işığını yitirir kaplumbağa. Çekilir kabuğuna Papatya bahçesinde. Ve yapraklar döker Tüm benliğini Saçar Ansızın kulaklara fısıldar: "Seviyor, sevmiyor..." Kalan son çiçek parçası Süzülerek gelir senin dudaklarından. "Sev(m)iyor..." Efe Ulaş |