gecenin yoğun olduğu günlerdendi
ceketimin düğmelerini iliklemiştim ayaza
inadına çarpıyordu rüzgar yüzüme
rakamları çarpıyordum bir birine
doğum tarihimle ölüm arası
kaç bölü eder toprak yarası
düğmelerimi iliklemiştim
öyle çok geceydi ki

sabahın yorgun olduğu günlerdendi
aynamla tartıştım sabah sabah
uyanır uyanmaz attığı tokada binaen
basmıştı kahkahayı utanmadan
yalan söylüyordu biliyordum
düğmelerim ilikliydi gerçi
aynanın aptallığına gülüyordum

gece yoğun, sabah yorgun, ben durgundum
dalgalar halinde geliyordu düşünceler
deniz kabukları, istiridyeler
neler vuruyordu suratıma neler

söke söke alıyordu hakkını su
bıraktığı kalıyordu emanet
gözlerimin önünde çırpınırken
cesaret, metanet, adalet
mizanı, lisanı, insanı şaşırmışken
düğmelerimi iliklemiştim suya...

Şahika Güray