ÖRTÜSÜNE BÜRÜNEN GÜZEL
Karanlık ülkelerin perisi,
Bürünmüştü örtüsüne gecenin Saçlari yıldız yıldızdı, Gözleri buğulu bir yaprak. Ve aşığıydı gece o güzelin... Mümkün mü aşkı yeniden ummak Nefesi tükenmiş ise bir neferin. Sensiz şehirlerin uğultusu, Hasrete tutsak nefeslerim İçimdeki sevmek arzusu Uzansam kırılır bileklerim Tükenmiş gözlerimde şimdi Eski bir hayalin korkusu... Örtüsüne bürünen güzel Yaşamıyorum sensiz hiçbir şehri Gülüşünü köşe başında unutmuşsun, Adımlarını kaldırımlarda Toplayıp hepsini bu gece Kalbime sığdırdım Bir mevsim gelir ve Geri veririm diye İnce bir yağmur istanbul’da Kendi ezgileriyle bu gece Islanan saçlarında yıldız Yeşil gözlerinde hüzün Örtüsüne bürünen güzel Sevgi bitmez muhakkak Yeter ki geceye bürün... |