BİRİNCİ BÖLÜM

DOKUZONBEŞ
Vapurunda tanışmıştık seninle
Gülüşmüştük aynı saniyeler için de
Gülüşmüştük ikimiz de,
Gelirken göz göze !...
+++
Bir filiz kadar narindi endamın
Şu olmuştu ilk cümlelerimiz de;
Önce “Günaydın ! “
Sonra da “Nasılsın ? "
+++
Bir mecmua vardı elin de
İsmi "Elele"
Sarılmıştı iyice
Kalem parmakların onun çevresine…
+++
Beyaz bir bulutlar derken
Martılar geçiverdi üzerimizden
Onları görüyordum onları
Görüyordum ayrıca ben
Geçiyordu kimi alttan, kimi de üstten
Deniz yansımalı gözlerinin içinden !...
+++
Düşürüverdin,
Kadına yönelik o mecmuayı elinden
Eğildin telaş içinde
Eğildin arkasından hemen
Daha atik davranıp oysa ben
Kapı vermiştim mecmuayı havadayken…
+++
Aynı an da gülüşüverdik
Neredeyse seninle kafa kafaya gelecektik
Komik bir kaza olacaktı az kalsın lakin
Biz buna böyle karar verdik
Ve herhangi bir acı olmadığına şükrettik...
+++
Vapurda ki bir görevli
Bilet kontrolü için nazikçe
İneceğimiz yeri sordu bize
Farkına varmamışız
Yürek dillerimiz konuşurken birbirleriyle
Çarçabuk firar etmiş
Zaman bizden meğerse…
Meğer saniyeler kalmış varacağımız iskeleye…
+++
DOKUZ ON BEŞ VAPURU
Haşin mi haşin sireniyle
O görevli kontrolör gibi
Bizi uyarıyordu adeta
Geçmeyin diyordu sakın ha ?
Vapur iskeleye yanaşınca !...

İKİNCİ BÖLÜM

İskelenin ön saflarında
El sallayan yaşlı insana
Babam demiştin birlikte inerken
Hiç sormadan sana
Kim diye o insan ben daha
Hoşuma gitmişti işin doğrusu ya,
Senin bu açıklama...
+++
Gözlerin !...
Gözlerin sanki
Bir deniz ormanı gibiydi
Çakmak çakmak kıvılcımdı hep içi,
Pırıltılar çakıyordu gözlerin gözlerime mavi mavi !...
+++
Gökyüzü yalarken göz bebeklerini
Koparamıyordum onlardan gözlerimi
Bir an için fark ettim ki
Yakarken serinletiyordu tenimi
Gözlerin de ki o kor ateşli mavi !!!...
+++
Vapurdayken anlaştık
Buluşma takvimi için mutabık kaldık
Ve bunu not etmek üzere
Sonra da ikinci birlikteliğimizi
Aklımızın en görünür bir yerine astık…
+++
Zaman son hızla bizi kovalıyordu ?
DOKUZ ON BEŞ VAPURU
Bazen işitme düşmanı sireniyle
Topyekun yolcularını uyarıyordu
Eminönü iskelesi için çıkışa yanaşın diyordu...
+++
İleri ki günler de
Tekrar buluşmuştuk bir kaç kez seninle
DOKUZ ON BEŞ VAPURUNU her zaman ki gibiydi yine
Beklerken onu ben tarifsiz heyecanlar için de
Bekliyordum seni her zaman ki ruhtım cafe ye…
+++
Ve ellerimiz o ilk günkü sıcak sohbetinde
Yani ellerimiz ilk kez üst üste
Birbirimize alışmalıydık elbette
Hani biraz da olsa,
Birbirimizi tatmak ve de tartmak kabilinde...
+++
Velhasılı yani,
Birlikteliğimizin üstünden bayağı bir zaman geçti
Zanlı zaman sevginin de rengini değişti
Nedeni olmayan bir hiç’in rengine bürünüverdi…
+++
Derken önümüzde ki günlerde
Hep aynı renk sürüp gitti iç manzara
Büründü tüm günlerin renkleri siyaha
Ve siyah olarak kala kaldı öylece
Ondan sonra ki günlerde…

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Her günüm simsiyah bir kılığa girdi
Siyah artık ruhumu cehennemlik bir hale getirdi !
Kısacası o renk yani,
Kendi gibi beni de SIRILSIKLAM etti !....
+++
Israrcı bir alışkanlıkla onun varlığını
Bitiremiyordum bir türlü kendim de
İnadına ona olan arzumu bileye bileye
Bekliyordum belki bir gün gelir diye….
+++
Bekliyordum anlaştığımız zamanın o meşum gonkunu
Saat tam DOKUZONBEŞ oldu mu
Üstelik başka zamanlarda da hep çalıyordu
O buluşma saatimizin gonku !
Çünkü benim yaşama saatimin yalnız oydu…
+++
DOKUZONBEŞ vapurunu için ne zaman gitsem iskeleye
O orada benim gibi melül mahzun duruyordu
Her zaman ki gibi bugün de bir iskeleden diğerine
Vapur dolusu sevgiler taşınıyordu
Asıl heyecan vaktim de tam da o an oluyordu
Sanki DOKUZONBEŞ vapuru,
Beni onsuz tek başıma kendine almıyordu !...
+++
Hiç bıkıp uzanmadan bekliyordum doğrusu
Başka, başka ve daha başka bir DOKUZONBEŞ vapurunu
Düşümde ki o eski gülüşlerinle kendime gele gele
Bekleyecektim seni sonuna dek elbette
Bütün DOKUZONBEŞ saatlerinin hepsini gerekirse…
+++
Ben o iskele de her zaman bir ağaç gibi kıpırtısız
İçim kavruk ve içim iyiden susuz
Dünyam kupkuru ve ıpıssız
Geçmiyor bir gün olsun tasasız, gamsız
Aynı DOKUZONBEŞ vapuruna benziyor içimde ki ağırlık
Her gün yanaşırken o vapur iskeleye ne yazık !
Mevcut hiç bir duygu yararlı olmuyor
Ruhuma onun gibi katık…
+++
Sen yoksan insan mahşeri olsun isterse ortalık
Yani DOKUZONBEŞ VAPURU’nun içi insandan yana sonsuz
Benim dünyam yine de tenha ve huzursuz
Benim dünyam yine de tıka basa yolcusuz !...
+++
An geldi hep boş kalktı kalabalıklar da DOKUZONBEŞ vapuru
Ne sen oldun artık için de, ne de bir Allahın kulu
Yalnız vapur değildi doğrusu,
Boştu koca kent, koca kent adeta boşlar ordusu !
Dahası yeryüzü, yer üstü bomboştu !
Sallana sallana DOKUZONBEŞ vapuru,
Ve bir de ben iyice sarhoş olmuştu !...

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Bana göre evren gittikçe ufalıyordu !
Benden beter sanki yerler de sürünüyordu
Arkam da gölgem bile
Ayakta kalmak için direniyordu
İskele de bir sürü kalabalığın ortasın da bir adam
Tek başına ölüyordu !...
+++
Hani bir bilsem geleceğini sonun da
İster istemez şunu da düşüneceğim,
Onu beklerken onun yalnızlığını daha çok seveceğim
Belki de o zaman ümit ederim,
Felç olmazdı dengem bu denli benim !...
+++
Tam karşım da can çekişen
Benden başka bir şey daha bulunuyordu
Tabi ki de o DOKUZONBEŞ vapuruydu
Az uzağım da ölümle bir radevusu varmış gibi
Vakti saatini beklerken ha bire sallanıp duruyordu !...
+++
DOKUKUZONBEŞ vapuru
Gelmedi daha sonra hiç bir zamanlar boyu
Adeta öyle bir sefer buharlanıp birden bire yok oldu !
Kararan ufuklardan yüzüme yüzüme doğru
İri iri yağmurlar hala koşturup duruyordu
Ve sonun da iskele de onlar,
Gözlerimdeki yandaşlarıyla buluşmuş oldu !...
+++
Bense orada her dem de olduğu kadar kupkuru
Öylece onu bekleyip duruyordu
Şimdi de hem iç, hem dış dünyam SIRILSIKLAM olmuştu !
Yüreğim yağmur altın da daha çok tutuşuyordu
Ve tek başına kıpırtısız duran bu adam sonun da
Nihayet ölümle bir akraba gibi oldu !!!...


İ . HAKKI GÜRCANOK
…..İSTANBUL / RİVA…..