Ben artık ne Nefer im, ne şiir yazarıyım
Yalnız kanadı kırık, kaderin nazarıyım !

Sanmayın ki, dağlarda o meşhur Çınar benim !
Bende buldum rahatı, biraz paslansın tenim!

Nasılsa; hesap kitap, hayatı hoş yaşamak,
Vicdanımı da sattım bu birinci basamak!

Evet, kafam bozuldu var mı, daha arttıran,
Sen değil misin yobaz, NEFERİ’ni tarttıran?

Nasılsa hesap kitap, yazmakla prim yapmak
Eğitmeden cahili, dağları beleş kapmak...

Üç beş tezgâhta sattı kırmızı beyaz Gülü!
Artık yalanlar kaldı, sahte öter bülbülü.

Oh.. Ne âlâ memleket gel gör, neler var neler
Bir karış toprağım yok Beyler Villada meler!

Bir kez sorsa ben kimim, bu huzuru veren kim,
Her kim olsa da hekim, sanki yargılar Hâkim.

Oysa çok işim vardı, sınırı aşacaktım,
Bazı şeyler yazarak sonra da taşacaktım

İnanmıyorum artık, güvenmiyorum sana
Mukaddes emanetler ağır geliyor bana !

Güzel çirkine mahkûm ,şerefse şerefsize
Pes ettim, yoruldum ben meydanlar kalsın size.

Ey Millet gör halimi muhalefette başım !
İşte bütün mesele ;sanki sabırdan taşım.

Yeter senden çektiğim, kara defter dolacak
Nasılsa hesap kitap, senin sonun olacak