Bir Gül'e Vuruldum Vaki EzeldenBir-gül’e vuruldum vak`i ezelden Çaresiz daldırdım har’a ben beni. Kaderin cilvesi ne gelir elden Düşürdüm vefasız yâr’e ben beni Ben canda faniyim fani bir mekân Nerde çiçek görsem etrafı diken Köyümde körpecik bir fidan iken Gurbette yandırdım nar’a ben beni Bir güzel ki, anlatamam kalemde Gördüğümden beri gönlüm elemde Sevdamın benzeri yoktur âlemde Çöllerde düşürdüm dar’a ben beni. Gül dedim, gülmüyor talihim ezel Bülbülün zardadır, insaf ey güzel Kırıldı dallarım, kalmadı gazel Sonunda döndürdüm tar ‘a ben beni Neferî kapında yeter ağlatma Bağışla gözyaşım sellere katma Naçiz bir kulunum yabana atma Emreyle katayım var’ a ben beni 03.12.2007 00:51:19 |