Dostlarımızın bize gösterdiği sevgiyi abartmamız, duyduğumuz minnetten değil, takdire ve sevilmeye ne kadar layık olduğumuzu herkese göstermek içindir. LA ROCHEFAUCAULD
Paylaş
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
.. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
sarsak kent umarsız kayıtsız kalıyor metruk sokakta intihar eden umutlara! ==================================== Gizemli bir o kadar da içten bir şiirdi...Günün şiiri olmaya çoktan hak eden. Tebrik ederim..
Severek okuduğum bir şairden daha günün şiirini okuyorum ne güzel .Ortak görüşe katılıyorum final çok iyiydi yine. Tebriklerimle, şiirle ve sevgiyle efendim.
çok mutlu oldum değil mi?böylesi gizemli bir ülküye yol almak... kimsenin kimseyi bağışlayamadığı bir dünyada Tanrıdan medet ummmak... kim kimi şiiire saklar ki... ben bunu babamdan istemiştim ama umursamamıstı bile... umursamaması dahi şiirdi sevgili babamın... bakışlarıyla imgeye boğmuştu beni. sen mi yazıyorsun bunları söylediklerinden öte ben seni yazdım diye...sevgilerle...günün şiiri olması o kadar yüce değil... ta kendin olmak daha yücedir. İtibar gerekmez itibar özümüzdedir... bu yüzden kutluyorum seni, bu yüzden hak veriyorum...
suyun kanayan ruhunu ateşle sıvazlayan kadın şuursuz ölüm döşeğindeki aşkın can havliyle çırpınışına yanıyor bakışlarında uçurum bakışlarında hüzün yangınları…
bekler zaman olduğu yerde hiç olmamacasına bir devingenlikle...
Tanrım!beni bir aşka bağışla! nasılsa her aşk sürgün değilmidir yalnızlığa! .... Harika bir finalle biten güzel bir şiir. Haketmiş yerini.Kutluyorum. Selam ve saygılarımla.
Geçti gitti dediğim zaman, kapkara geceye düşen yıldız gibi yaramı kanatmışsın.
Gizli gizli kanayan yaramdan kanlar ile uyumuşum. Düşlerime umudu yükledikçe sınırları mayınlarla döşenmiş kayalara çarpmışım. Ellerinden düşen bir bebek gibi çaresiz ağlamışım. Çaresiz ağlamalarıma, bir zaman tenin değmiş ve bir zaman yokluğun.
Birkaç yağmur tanesi var şimdi boşluklara astığımız. Rüzgar esiyor ve kavruluyor anılar. Sürükleniyor, su ve nehir akıyor tenimde. Issız bir yol yürüyor, umudumuz istenmeyen bir duygu değil. Bu şehrin bulvarlarında koşmak her yiğidin şiiri değil. Çocukluğum geldi aklıma, bir ağacın yaşlı gölgesinde adımızın baş harflerini kazımak gibi bulutlandı gözlerim. Karanlıklar içinde kayboluyorum. Su kanıyor, ateş küskün bir güneş oluyor bazen. Dalgalar fütursuzca camlarımıza vuruyor. Eskiyoruz. İçimizdeki yaraya can sızıyor.
Şimdi adımıza bağışlanan bir aşk çiziyorum geleceğe. Sen gelmesen de olur. Sürgün ve yalnızlık içinde uyuyacağım.
cama vuran damlalar birikiyor kucağına ucu kıvrılmış sayfaları karalayıp içindeki yaraya yağmur sarıyor ne zaman sevdadan söz açılsa yalnızlığından utanıyor...
soluksuz karanlıkların amansız fırtınasına karşı koyup yarım kalan epigrafı tamamlıyor alnı terli sabahın başucunda maviş gözlü şiir doğuncaya dek dualarla sabırla bekliyor...
Tanrım!beni bir aşka bağışla! nasılsa her aşk sürgün değilmidir yalnızlığa!
Sevgisiz kalan yüreklerin düştüğü ruh halini safha safha anlatıyor dizeler ve mükemmel bir final ' Tanrım!beni bir aşka bağışla' . Umarım ve de dilerim Tanrı hiç bir yüreği aşksız bırakmasın şaire. Şiir çok hoştu. Kalemine ve yüreğine sağlık arkadaşım. Selam ve sevgilerimle.
cosari tarafından 7/15/2009 8:06:03 AM zamanında düzenlenmiştir.
Tanrım!beni bir aşka bağışla! nasılsa her aşk sürgün değilmidir yalnızlığa!___________çok güzel bir final...bundan kaç yeni şiir çıkar aslım...var mısın?)))
sarsak kent umarsız
kayıtsız kalıyor metruk sokakta intihar eden umutlara!
====================================
Gizemli bir o kadar da içten bir şiirdi...Günün şiiri olmaya çoktan hak eden.
Tebrik ederim..