Kim bilir hangi zaman düşünde,
Hangi ay utangaçtır gözlerinde
Şiirler sokulacak içine
Sayfalara dökülecek birikmiş sevinçlerin
Gözlerindeki gölge boğulacak düşlerinde.

Ömürsüz yaşanmışlıkların kırık dallarında ah
Kendi nakaratına dolanacak en koyu sözler
Gözlerin vurulacak iklimsiz kayıplarda
Bir ayın gölgesine diz çökerek
Yaşamın doruklarına tırmanmak isteyeceksin.

Sığınma gecelerinde avuçlarında bir ömür
Hatıralar ekeceksin yarım günlüklerine
Sıkıntılı bir dönemeçten kıvrılacak
Parçalanmış bir sessizliğin çaresizliğiyle
Meçhul kanamalar geçireceksin.

Işıklı baharlar arayacaksın adımlarınla
Düşen her parça kendi yazgının külü olacak
Her savruluş işveli bir kavuşma gülü büyütecek
Sızılar tükenecek, sorgulu ayrılıklar bitecek
Bir ömrün türkülerine birlikte söz olacağız.

Selahattin Yetgin