kan/dil...Evet…Türk’ ün kan kokusudur bu. Güneşin yükseldiği yönden… Sert rüzgarların getirdiği, Soyuma reva görülen ölümden… Karanlığa,zulme ve katliama, Yaktık kan damlası kandillerimizi. Ah insanlık ! Bulunur ve dile gelirsin belki, Anlatırsın acımızı,inletirsin herkesi… Susuyor her şey,susuyor herkes,susuyor dünya, Ooof medeniyet ! Yine göz yumuyorsun ya… Tek kelime ile,MEZALİM dir,bunun adı, Bilirim…Nasılda seversin… Şiddeti,ölümü ve kandaki tadı… Doğudan,batıya,kuzeyden,güneye, “Zulmü alkışlamayan,zalimi asla sevmeyen” Bir necip ruhuz elbet,Türk adıyla her yerde, Mazlumun gönüldaşı,alemin ilencine rağmen, Ölümü göze alıp,zalime baş eğmeyen… Allahım ! Bu yangına bir damla su,nolur/sun… Yüreğimizdeki sızı,son bulsun… |