son durumum...Kara zından hükmüdür,yaşadıgı gönlümün, aldığım nefesler tek tek sayılmaktadır. Görmesine perdeler,çekildi ya gözümün, Beden sarhoş oldukça ruhum ayılmaktadır. Ne haber almaktayım yaşadığın yerlerden, Ne de tek hayal kaldı,eski hatıralardan. Biraz su,biraz ekmek,gündelik azığımdır, Bu karanlık izbe yer,benim mezarlığımdır. Şimdi tutmalı yürek,eski dem ’ in ahını, Şimdi sorgulamalı,boşa geçmiş zamanını. Ben, lisan_ ı hal ile konuşan bir madurum, Aciz kalan ruhu, prangalı mahkumum... |