KÜÇÜKTÜMKüçüktüm Tanımak istedim etrafımı Önce dokundum Hissetmeye çalıştım İlham verdi fikir mimarı. Küçüktüm Dokunduğum her nokta, Benziyordu güvenli dağlara. Tutundum ve ayağa kalktım İnançla tanıştım. Küçüktüm İlerliyordum tutunabildiğimce. Ayakta durmaktı çabam “Zor” denen kelimeyi öğrendim Görmeye başladım alabildiğimce. Küçüktüm Farklı ışıklar, renkler tanıdım. Siyahlar, beyazlar ve gri tonlarda Gördüğüm her renge büründüm. Sonra sıcak ve samimiyi seçtim. Küçüktüm Yürüdüğüm yol devam ediyordu. Takılıp düşmenin acısını duydum Umut ışığını da hiç unutmadım “Sabırlı olmak” la tanıştım. Küçüktüm Aşkın, sevginin tadına baktım. Hissettirdiği buruk acı ve ferahlatıcı... Başka eller tanıdım Dokundum ve benimle çoğaldı. Küçüktüm Hayat yolum uzun, Sabrım yoldaşım oldu. Yenilgileri gördüm Gücünü pes etmemenin. Ve büyüdüm Bedenim ışıkla doldu. Tanıdım onu Dokundum, gördüm, tattım Biriktirdiklerim değerlim oldu. Küçük de oldum Büyümeyi de öğrendim. Hayat yolumun sonu; huzurluyum İşte burada duruyorum İnancım, umudum ve sabrım. Yazgülü Tunar “balaban Kent Şairleri” |