ten renginden solgun bu bahar
yasak serüvenler peşinde,iklimler baş kaldıyor
konmuyor menekşeler üzerine bir lokma aşk
ve tadını almıyor nefs-e zincir vurmuş,
yıllanıp,şarap halini görememiş sevdalar..

o gözler ahu-devran halini beğenip de bakmamış bile
dillerinden bir tatlı hüzün,bal süzgecinden geçmemiş
bir yumağa dolanmış boynu,ah sen,kimseler görmemiş
rengine hüsranlar yağmalanmış,açılmamış,
hüzzam namesinden hiç çıkmamış akşamlar

ten rengin gözlere mahsus bu bahar
ve bakmıyorsun bile,
şevval dokunuşlar,
hissetmiyorsun
küskünlüğün yeter bütün menekşelere
bir aşk kalmadı üzerinde
her dakika soluyorsun

ve ten renginden solgun bu aşk
pırıltısı kalmadı renklerin
sevdanla solgun bu bahar
artık mor değil menekşeler
koklayınca,
anlıyorsun
ve mesafesi var kalbinin
her dokunuşta,
ölüyorsun..