Behire ve Bekil aşkına..

 "Benim başım bağlı dedi
Sebepsizce yıllar aktı gitti.."


Sana yazıyorum Bekil
Sana okuyorum tüm kitapları
Aldığım nefessiz nefeslerimi senin avucuna bırakıyorum..
..

Açtı yüzümü
Yüzümde tülden bir gece
Gecenin boynu bükülmüş sadece
Alnım ak
Alnım kuşların cıvıltısı kadar hür.
Ah Bekil..
Belki dinlersin beni gece gece...

İstemedim ki kelimeleri
İstemedim şiirleri
Ve hiç ister miydim senli cümleleri?
Dur!demeyişlerini
Yok olup gidişlerini
Zamanın acımasızca aldığı güzel düşleri..

Hep seni iste(me)dim Bekil
Hep senden kaçışlarımı istedim belki..

Bilmem kaç yıl sonra aldığım kalemi,
verdiğim nefesi..
Uyutmayan çocuksu gözleri
Ve korkmayan müstehcen sözleri
Dahası mı vardı ya da olmalıydı
Ya da sen olmalıydın Bekil
Sen geceleri toplamalıydın ellerime
Yüzüme al menevişler serpmeliydin
Benim kül rengi gözlerime âşikârdı tüm besteler
Bir de sen yazmalıydın yeniden,
kalbimiz lâl değilken..


Ve ben titreyen sözcüklerim ile gem vuruyorum geceye..
Sana inat,zamana inat
Bir gün düşersin ismimin büyüsüne..

Yılların değişmeyen düzenine...

Ah Bekil!
Başka türlüsü olur muydu?
Başka yâd eller sevdaya mahsusken,
Biz olur muyduk yeniden?

Bunca zaman geçmişken...