Firuze-2
Her akşam pencereme mahzun güvercinler konar.
Gurbet, hüzünden yumak sıla alev alev yanar. İçimden hasret trenleri geçer bağrım kanar. Düşlerimde serap gibi el edersin firuze. Fakir pencerelerinde çiçek tenekeleri. Mahzun gönüllerde ateşten hüzün lekeleri. Vuslat yağmuru öperken narin kelebekleri. Gülüşlerimde hüzün hüzün erirsin firuze. Bağrımda ateşten bir dağ olur senin yokluğun. Acılar denizi kesret tuzu yakan çokluğun. Kafdağı’nda hükmü yoktur açlığın ve tokluğun. Hep sevda uçurumlarına yedersin firuze. Gönül dağında bora olur kış olur bakışın. Donana ne hükmü kalır ki canan kara kışın. Gönlümden gönlüne kara sevda oldu da ışın. Ben seni dilerim sen kimi dilersin firuze. Ankara, 04.07.2009 İ.K |
Bağrımda ateşten bir dağ olur senin yokluğun.
Acılar denizi kesret tuzu yakan çokluğun.
Kafdağı’nda hükmü yoktur açlığın ve tokluğun.
Hep sevda uçurumlarına yedersin firuze.
YOKLUĞUN AVUÇLARIMDA EKSİK ÇİZGİ...
YOKLUĞUN DİZLERİMDE DERMANSIZLIĞIN İSMİ...
GÜZELDİ...