Gül İlâhisi
şiir suretinde çıkar bazen
bazen göz bebeğimde dünya dokunmadan katlıyorum zamanı kutsanmış bohçalara sarıp ruhumun çekmecelerine kaldırıyorum ay bakıyor bir kez daha gel gitleri kavruk yanık ten rengi sesi odalar dolusu nota ve ezgi şiir suretinde gördüm onu gündüzün bir vakti zembille inmiş çehresi de bana de yükün ay taşı mı, inci mi kervanların zincirli mi göz bebeğime koydum onu şiirden harelere sarıp imgelerden çerçeve bir o kadar da mavi yağmur suyu düş mü bu ey gözümün feri nicedir efsaneydi aşk sende yıkandı tekrar sıyırdı şık elbisesini gül kor neydi diken neydi şiir suretinde çıktı bülbül göz bebeğimde çehresi ve içimde hareket eden şeyler bilmem hangi bestenin gül ilâhisi. Nurten Boz Hürel |
sadece bu yeter insanı huzura götürmeye...
yüreğinize sağlık
sevgilerle