"Seni en güzel mısralarda arıyorum. Bütün şiirler, bütün şarkılar seni anlatıyor. Güzellikler senle daha başka güzel; Yâr kelimesi daha bir anlamlı sevgili…

Geceleyin bir ses böler uykumu,
İçim ürpermeyle dolar:-Nerdesin?
Arıyorum yıllar var ki ben onu,
Âşıkıyım beni çağıran bu sesin.

Bu sesin nereden geldiğini biliyorum. Belki bu sestir beni ayakta tutan. Umudun tükendiği, şarkıların bütün acıları yüreğime doldurduğu bir demde talih kuşu gibi gönlüme konan bu ses, bilsen beni ne yanlışlardan, ne yıkımlardan kurtardı. Yıllarla yorulan bedenim, hain bakışlarla hançerlenen ruhum, kurtuluşu, kim bilir hangi güneşsiz iklimlerde arayacaktı. Aşıkı olduğum bu sesle çoban yıldızını gördüm, kıbleyi bildim ey Sevgili…


Elim ayağım aşk kesiyor. Bütün işlemlerin sonucu bilinmezlik. Eşitlikler ya sen çıkıyor ya yine sen. İsyanım varsa senin için. Tevekkülümün adı sen. Boşuna yazıklanmış şair “anlatamıyorum” diye. Aşk anlatılır mı sevgili? Aşk sığar mı lügatlere? Sen bakma Sevgili aşk üzerine yazılmış ne kadar şiir varsa yalandır. Aşık olunmaz, bilakis aşk olunur Sevgili. Ben aşkım yekpare. Aşk ben..

Bütün haklarım sana icralanmıştır. Ben korkarım yalnızlıktan değil sensizlikten. Sen saçlarını savur sevgili… Hasret yüklü düşlerimi bitir. Hani karanlıkta beliren ışıklar gibi. Hani şehrin bir köre bakışı gibi. İçimden sana ulaşan yollara çıkar beni. Sırtımda ter, pörsümez bir yaz… Sana düşür beni. "