Eylülün kızı senden yoksun bir akşam daha
Vakitsiz bastıran yağmur gibi ayrılığın
Hala depresif duygularımla savaşımı bitiremedim
Oysaki eylüle ne kaldı şunun şurasında

Haziranda çalar
Günleri birer birer
Temmuzun avansını kullanan işçi kokan terim
İhanetini bulaştırır simsiyah gömleğime

Bulanık beynime hükümsüz kelimelerim
Düşer birer ikişer kagıtların üzerine
Ben hiç unutmadan çentiklerken bedenimi
Aykırı düşüncelerim hayatın devamsızlığında
Sınıf tekrarına karar kılar

Oysaki büyük beden bir evde
Can çıkana kadar canlarla yaşamanın
Hayalinin üstüne keyfini sürdüğüm
Demli çayım döküleli
Ellerimin titremesini durduramayan
Ücra düşüncelerimi Bogazlamayı ne çok isterdim

Eylül yaklaştıkça
Senden kalan düşüncelerimi
Yakar ellerim
Bitmez’ki
Eylülün bitmediği gibi...