ZamanGözlerim derin çığlık Ellerimdeyse hasret titremeleri Tenime sinen kokuya uzanır Kirpiğimden düşen zaman An kıpırdandıkça Pırıltılı kadının şehrinde Katran karasını tükürüyorum Hayatın cilvesine Dönüşler Yanık kokusunda tutsak olunca Köpürüyor en haşmetli yanım Kapanan yeşil bakışın Önünde dikiliyor gülümseme Sarmalanıyor Küf kokan ayrılığın en acı haliyle Sol yanım kilometrelerce sızlıyor Bana kalan benim tek an/ım tükürdüğüm sadece katr/an karasımı... |