SAVUNMASIZ ÇOCUĞUYDUM BEN
bir yaşam mıydı hayatın inbiğinde borçlu olduğum
doğan güneşle birlikte aşkı sırtıma vurduğum yolların yorgunu muydum, gözlerimde bitmeyen türküler büyürken hangi cezanın savunmasız çocuğuydum ben. eşyaya anlam yüklemekle başlardı hayret hayret ki ölüyordu insanlar adlarını bilmedikleri sevdalar için sıcak bir tas çorbanın tanında annem hangi suçun savunmasız çocuğuydum ben. yaprak kımıltısında düşler görürdü gölgem Akarsuların başında hoyrat ölümler şehre kalabalık düşer, kalabalık içinde görev her bir gözde çöl, her bir canda çöl Hangi vebalin savunmasız çocuğuydum ben. ekmek kırıntısında avunurken günler sokak köşelerinde kavga, başında kavga Elden ele dolaşıp duruyor haklar yıkıldıkça yıkılıyor çardaklar hangi günahın savunmasız çocuğuydum ben. buğday tarlalarında buğday renginde başaklar elbet doğacak doğmayacak denilen şafaklar gündüzün geceye, gecenin gündüzde hakkı var. elbette herşeyi gören bir yaratan var Hangi cezanın savunmasız çocuğuydum ben. bir yaşam mıydı hayatın inbiğinde borçlu olduğum doğan güneşle birlikte aşkı sırtıma vurduğum yolların yorgunu muydum, gözlerimde bitmeyen türküler büyürken hangi cezanın savunmasız çocuğuydum ben. |