Fotoğraflarfotoğraflara bakıyordum da kapısı sarmaşıklı evin öpücüklü selamları ortancalar,güller hanımeli kokuları dile kolay yıllar sonra çok sarı biraz da kızıl çalarken güneşi pıtıraklar ömür denilen bir rüzgar bir mor kilitli kapı ve asmalara yağmur yağar gün batımı ağızları olmayan hayaller gibi ne su kucaklaşmış ne hava fotoğraflar sevi güvercini ya da hüzün yapracıkları hayat denen bekleme salonunda bizden uzun bizden sancılı sayıklar kapalı dudaklar yıllarca ve yıldızlarca ah! fotoğraflar fotoğraflarrr ne besliyor sizi gözlerimizden başka Sevilay Karaman Sinop/Ayancık Fotoğraf şahsıma aittir.(Ayancık ta bir gün batımı) |
fotoğraflara bakmayı ne de çok severdim eskiden...şimdilerde bakamaz oldum albümlere...ne zaman bakmaya kalksam ilk sayfalardaki fotoğrafları görünce bir yumruk gelir tıkanır boğazıma yutkunamam nefes alamam boğulur gibi olurum...ve gözlerimden süzülen yaşlarla vazgeçerim maziyi tekrar yaşamaktan...içinde çok mutlu olduğum zaman görüntüleri çoğunlukta olmasına rağmen hüzün boğar beni ve kapatılır albüm...
çok güzeldi şiiiriniz tam puan..
ve çokça tebrikler...