KAĞIT GÜZLER GEÇİDİNDEbeni çağıran o ses ışığın ortasında seslerin içinde... ürperirim ben ben de değilim gecesiz ülkemde dünyanın hüznü peşimde sırf bu yüzden fırçamda güneşin üstünde şaha kalkmış atlar var kağıt güzler geçidinde kaderimin mührü şiirler gibi koşarlar. gözleri göz hizamda dün,şimdi ve daima.. beni çağıran o ses hakikatin ortasında müziğin içinde... irkilirim ben ben de değilim düşümün dallarında öldüğünden haberi yok gözlerinin işte bu yüzden gün ışığından gül toplayan ayna fırçamda şekilsiz,sessiz heykellerimi gösteriyor ağıt günler geçidinden kalelerimin mührü şiirler geçiyor. gözleri göz hizamda dün,şimdi ve daima. beni çağıran o ses güzelliğin ortasında yaşamın içinde... şaşırırım ben ben de değilim yeşilin derinliklerinde taş sudan nem alıyor,ağaç kayaya tutunuyor bu nedenle fırçamda mavi bulutlar suyu,geyik yavrusunun gözlerinden içiyor kayıp yüzler geçidinden sevgimin mührü şiirler geçiyor gözleri göz hizamda dün,şimdi ve daima. sevilay karaman 17/haziran/2008 *Fotoğraf sevgili öğrencim Nice BİNZET e aittir. |