Sus(a)ma !
Temize geçilmemiş hayatımın
Harita metot defterinde Dürülmemiş Sıradan sefil alacakaranlık düşdün Düştün gönlüme Önce alnıma yazıldın Sonra katlime Keşke İnce bir sızı olsaydı Sızlasaydı zihnim bu gece Susmadan önce Kurumuş kavrulmuş seraba dönmüş Kelepçelenmiş olsaydı her hece Sus(a)saydım Sesime Çözülmüşlüğüme Bir tek ben Bir tek seni d/inleseydim Nehirler taşsaydı Deniz zaten domuz Gök patlasa Dağlar toz olsaydı Gece erirken bir kederin zemherinde Taş haydi taş şimdi Anlat ruhuma Hay/kır boşluğa Yoruldum duyamadıklarımdan Eritti İçimi kurşunla yazdığım sözcükler durduramadım Duyuyorsan yüzüme bak Gör işte Önce sözcüklerim terketti beni Ardından gözlerim Çürüyor dibe demir atmış Ruh/sal bedenim Ölümüne susuyorum Hani sen hiçbir şey anlatmadın ya O en çok konuştuğun adi zamanlarda Buydu ölüm sebebim ilan ediyorum Faili şiirime gömüyorum Son sözümü kurşuna diziyorum Nil |
"Bir tek ben
Bir tek seni d/inleseydim
Nehirler taşsaydı
Deniz zaten domuz
Gök patlasa
Dağlar toz olsaydı
Gece erirken bir kederin zemherinde"
Hele de şiirin bu kısmı var ya..Çok söze gerek yok benim anlatabileceğimden kendi güzelliğini her şekilde daha iyi anlatmış.