BU ŞEHİRDE
Kaçıncı bekletişin,kaçıncı gelmeyişin,kaçıncı feryadım?
Yine yoksun… Sen olmadığın zaman Bu şehrin sokakları hep alaca karanlıktır Üstüme yıkılır bütün bulvarlar,üstüme yıkılır bütün kavşaklar… Varsın hoyrat bir uzanışla yıldızlara baksın bütün ağaçlar Parklar,bahçeler esmerliğe boyansın Boşalsın kendini avuturcasına fıskıyelerdeki sular sabahlara kadar Masumdur ay ışığı,masumdur yıldızlar Polis sirenleri durmaksızın çalıyor Ayak sesleri vuruyor kaldırımlara, duyuyorum. Biliyorum,gizlendiğim köşe başında şimdi beni bulacaklar … Onlar ki bir parça sen,bir parça bendir Tüm biriktirdiklerimi yırtarım,yakarım bir solukta Olmadığın her zamanki gibidir, yine korkacaklar… Gölgelerinin düşmediği yollarda tutulur dilim Apansız düğümleniverir sözcükler birer birer Onlar ki yeni yetme fesleğenlere benzerler Kırılgan ve masumdurlar,filiz filizdirler Karartma gecelerimde hep böyledir işte solacaklar… Zaman bir nefes alış kadar ötede bencileyin Kendi yürek çarpıntılarıyla giz’ler saçarken Bir fren sesiyle beni daldığım rüyadan koparacaklar… Sen olmadığın zaman, Bu şehrin sokakları hep alaca karanlıktır Üstüme yıkılır bütün yalılar,üstüme yıkılır bütün konaklar Bu ölü kente,bu ölü zamanda kendini bekler yıllardır bu istasyon Korkum yok başka şeylerden İçimdeki susuşunla beni baş başa koyacaklar… Yoksun işte! Sen olmadığın zaman, Bu şehrin sokaklarında beni vuracaklar, Bu şehrin sokaklarında beni vuracaklar… Necdet Arslan |
MÜKEMMEL BİR SERBEST ŞİİRDİ
OKURKEN İÇİME DAMLA DAMLA DAMLADILAR
HEYECANLANMADIM DESEM YALAN OLUR.
ÇOK GÜZELDİ BEĞENİYLE OKUDUM
SEVGİLERİMLE.