İSİMSİZ ŞİİRisim yapamadın şu koca dünyada kimliğinden vurdular seni bölündün parça parça kimsesizliğine kendi yurdundan kovdular seni... .................. ismin yok cismin yok tamlayamıyorsun kendini gayrı meşru olmuşsun anlayamıyorsun usta!.... .................................. şüphelisin usta! sürgit aramalarda mimli şimdi buralardan gitmelisin kendini aklayacak o sevimli çocuk halin yok artık bilmelisin... devrik geziyorsun bulanık sularda topuklarında ütopik botların vuruğu ruhunda bitmeyen kış kırağı düşüyorsun cümle kapılardan yüzüne hüzünlü şiirler çarpıyor her biri dökülmüş eylül yaprağı üşüyorsun isimsiz usta üstünde kurşuni vatan toprağı... |