YALNIZLIĞIMIN AYAK SESLERİ
kalemimin kağıt da bıraktığı hışırtıydı yalnızlık
ve onu sevmemek imkansızdı. o zaman en olmadık şeylere aşık olurdun. gözünün gördüğü herşeye; duvardaki saate, biçimsiz ayaklarına kulağımda çınlayıp dururdu cennetimin şiiri kaldırımları dolduran insafsız adımlardan, hastenelere taşınan siren seslerinden uzak haykırırdın her şeye, çaresiz, masamın üzerinde dururdu boş bir sayfa yaşanmamış hayatlar gibi işe koyulurdun... |
şiirde güzel olmuş...
kutlarım sizi