ÖRÜMCEK ADAMYalnızdım odamda ışıkları açmıyordum masa lambam mumdan daha iyi aydınlatıyordu. vücudum sarhoştu ruhum huzur arıyordu. ölümü düşündüm önce sonra güzel yüzleri örümcekler geziyordu duvarlarda sivrisinekler sokuyordu zehirliydiler. hissetmiyordum alkollü idim. örümcekler yer değiştiriyor, oyuklarına giriyorlardı. karanlık ruhumu besliyordu. kırmızı perdeler saklıyordu beni. gözlerim tedirgindi örümcek adam olmak istemiyordum. sigara dumanıyla daireler çiziyordu ellerim. ruh gibi hafif ve umarsız havaya yükseliyorlardı. Bir şeyler olmaya aday hissettim kendimi sonra ’YARIN’düştü aklıma AN ları düşündüm duvar saatinin gece yarısını vurduğu anı takvim yapraklarının yırtıldığı anı mutlu yatak odaları düşledim. sadakatsiz ve haindim. |