Girift Bir Yalnızlık
Bu şair seni birgün anar elbet,
Kırılan kalemin kanlı ucuyla Elinde kırık sazı, binbir acıyla Girift bir yalnızlğın, tenha sokağında Bu şair seni birgün anar elbet, Yorgun bir gecenin sisli şafağında... Kimse duymaz oysa akreplerin çığlığını Her gece başka bir kabus olur zaman Kulaklarımda cehennem tortusu, giz tufanı, Sırtımda ağuyla büyüyen şirpence, Sanki birazdan çatlayacak damarlarım. Ölümcül şarkısıdır bu maveranın; Bir ben dinlerim geceden, Bir ben söylerim her gece... ............ |
Bir ben söylerim her gece...
DÜŞÜNDÜRÜCÜYDÜ SAYGILAR SELAMLAR...