SEVMENİN ZAMANI YOKAğarmış saçlarım mı, mevsimler mi günahkâr; Seni hep ilkbaharlar, beni kışlar kucaklar? ’Aşk çağım geçti’ derken, tattım kara sevdâyı Düşlerimde yalnız sen, gözümde gözlerin var. Şimdi bütün duygular, bende hep hüznün dengi, Güneş, mehtap, gün, gece; hep gözlerinin rengi. Şu yorgun yüreğimde çırpınırken bu sevgi; Gönül bana sitemkâr, ben kadere isyankâr... Zaman sustursa bile şu bülbül-ü şeydâyı Yüreğime eş ettim ben bu kara sevdâyı. Ne bülbül gülü sevmiş, ne de Mecnun Leylâ’yı Şu ihtiyar gönlümle seni sevdiğim kadar. ÜNAL BEŞKESE |