SENFONİEğer ki; Yeniden başlasaydım sevmeye, Sanıyorum yine senden başlardım. İlk adımım sen olurdun, Sonuncusu da... Dağlar inerdi ovalara Gölge gölge, Sular kanmazdı çorak topraklara. Atmaca seslerinden, Senfoniler çınlardı kayalıklarda. Yağmurlar getiren kapkara, Yere kucak açmış bulutlarda, Çınlardı yere inen yıldırımlar. Seller inerdi çılgın vadilere, Boz bulanık. Yıldırımlar çakardı gönlümün, Uçsuz bucaksız, Yalnız kayalıklarında... Eğer ki; Başlasaydım yeniden, Seni sevmeye, Güvercinler, üveyikler, Kanat çırpardı gönül vadilerinde, Yalçın kayalara aksederdi, Binlerce ezgi, Kanat hışırtılarından... Sensiz kaldığımda fırtınalar kopar, Boralar eserdi gönlümün, Uçsuz, bucaksız derin vadilerine, Engin denizlerine. Yer demir, gök bakır iken, Eğer ki; Yeniden başlasaydım sevmeye, Gündüzleri nurlu yeşil, Gece petrol mavisine çalan Gözlerinde atmacalar uçar, Derin uçurumlara iner çıkardı. Şahinler, doğanlar, keskin bakışlarıyla Gezinirlerdi hür ufuklar üzerinde. Eğer ki; Seni yeni baştan, Sevmeye başlasaydım, Baykuşlar ötmezdi böylesine Gönül viranesinde... |
Gölge gölge.
Ve dağ senfonisi. Yağmurlu. Kainatın çırpınışı yürekte.
Geriye kalan: Sevmeye başlaması şairin.
Gönül viranesinde bülbül zamanında.