Filim Çekmek Tarih’le eş’tir.
Çekerim dokuz ay önce
Çelişkinin Sancısını.
Bilerim Belleğimi Beyaz Perde’de.
Ben
Denge’nin Filmiyim, Dengesizliğin değil.
Etimden Et çıkacak.
Adı "Sen" olacaksın
Filim.

Dokunurum Kara Kalemi;
"- Hoooop!"
Çıktı Siyah-Silindir-Şapka’dan Tavşan?
Hayır.
Sihirbazım, Hokkabaz değil.
"Yönetilen Yönetmen" ise, (*)
asla!

Yön verir Sihirli Kutu’ma Gerçek.
İçi ak-pak, dışı iki Makara
Üç-Ayaklı-Mercek.
Sanatçıyım; "Sihirbaz",
Cambaz değil.

Sıçrar, çekerim Perdeyi;
"- Abra-Kadabra!"
Gösteririm geleceği-geçmişi;
İleri-Geri,
olduğu gibi.
Dalarım Kutuma, ayıklarım Yalanı.
İnanmazsan?
Sokarım senide oraya, Kara KutU’ya.
İrdeler-yanıtlarım.
"- İkiz-Miyiz-Biz, Ayna?"
Şaşarsın benzerin olduğuna.
O’nuda kaybederim bir çırpıda;
"- Sim-Sala-Bim!"
Yanar Işıklar.
Kalırsın yap-yalnız.
Kaybolduğun Yerde,
Beyaz Perde!

Yada durdururum Zamanı;
"- Şip-Şak!"
Büyük Parmağımı orta parmağımla şaklatarak.
Ne Hünerler yumurtlarım bu parmaklarımın arasında.
Ağzından, Burnundan, Kulaklarından
çıkarırım;
"Yalan Yumurtaları".

Baka-baka gözlerine, okurum Beynini.
Açarım "o Körolası" güzel Gözlerini. Boyamam,
dalarım derinlerine.
Nabzın Şerbeti,
Parmağın Balı,
Zevkin Gıdığı,
Dalkavuğun Yağı
değilim ben.

Girer Gerçek Sihirli Kara Kutuma, görüntü-Suret olsa bile.
Sohbet eder Ölülerle,
Dostca.
Canlandırır, tekrar yaşatırım onları.
İnan.

İnfazdan önce yada Kavgadan sonra
Haksız’a;
"- Duuuuur!" derim.
Çekerim Boyunları Halkadan.
Sokarım,
o Güzel Mert, Yiğit, Çıplak Ayakların altına
Burcu-Burcu kokan Reng-a-Renk Doğa’yı.
Filim de olsa, sevinir Hak.

Zıplatırım bir Makaramdan-öbürüne Kırılan Umutları.
Feleğin Çarkına sıçrarım,
çeviririm Talih’i, ters.
Çekerim başına, geri;
Düşen Gövdeler kalkar,
kesilen Baş’lar dim-dik dikilir haklı Omuzlarda;
tekrar söylemeye başlar
Mutluluğun Türküsünü.

Yatarım yıllar boyu Haksızlığın-Dört-Duvarı’nda
"Haklı" olarak,
bil!
Bazen üzgün, yorgun ama asla "Pişman" değil.
Derlerim Halk’ın Derdini,
"Hak" yaparım Kaderime.
Yılmaz’ım dedim ya!


(*) Darwin’ce 2