SANA SÖZ ANNEM...
Sana söz annem,
Artık ağlamayacağım hüzünden... Ya da giden sevgilinin ardından Benim için üzülme ne olur Dökme ben üzülüyorum diye ardımdan gözyaşı Gökyüzü bulutlarını boşaltsa da üzerime, Şimşekler çaksa da yüreğimde, Kurumasa da gözümdeki yaşlar Yine de ağlamayacağım Üzülme , kurbanım o gözündeki yaşlara Benim için ağlama annem... Benim için ağlama... Sana söz ; dokunaklı türkülere, Şarkıların o iç burkan nağmelerine, Ve kemanın dokunaklı sesine de ağlamayacağım... Siyah beyaz türk filmlerine de ağlayamacak yüreğim... Ya da köşede üstü başı yırtık masumca ağlayan bir çocuğun bakışlarına... içim yansa da annem ağlamayacağım... Ne olur üzüldüğümü sanıp Gözyaşlarını dökme Dayanamam kurbanım o gözündeki yaşlara Benim için üzülme annem, Benim için ağlama... Acılar çeksem de nasırlaşmış yüreğimle, Vız gelir çekeceklerim,çektiklerimin yanında, Hiçbir şey artık daha büyük acı veremez bana... Sen üzülme ben her acıyı alt ederim, Böler, parçalar yenerim, Yenerim annem... Yalnız kalsam da orman ıssızlığında, kan ağlasa da ülkemde insanlar, işsiz gezse de delikanlılar, sevdikleriyle yuva kuramasa da sevenler... kadınlar vurulsa da ülkemde namus uğruna ağlamayacağım, sen üzülme anne... Yeter ki üzülme... O gözlerimdeki nemi an/nem o akan benim değil ülkemin gözyaşları annem ülkemin gözyaşları... (Ülkemi ağlattınız ulan,Anamı ağlattınız Artık buna dayanamam... ) 17.03.2011 Kazım DOĞAN |