ŞÜKR’ÜMKurak… Kurak, çatlak, bitek toprak! Boğulmuş suyu boğazına Yudumu azap. Geçilmeyen ummanın tuzunda ölüm Yerin yedi kat altında sunak… Ya Rab… Ya Rab! Kınası yanan ellerim Söktü kabuklarımı Deva yaptı çatlamış toprağına… Bir damla, Lûtfundur -kâfi- Değdir dudağıma. Ben, Her yudum yuvarlanışına adem elmasından gayrı: Razıyım İçmiş kadar olmaya… ezgi ç. 09.06.2009 |