MOR DÜŞLER BIRAKIRIM YARINLARA!..Mavi gülüşlerinde kırmızı güller açar Bakarsın uzakların sessizliğine Denizler ötesi bir sevdaya vurgunluğun Deli eder beni papatya gözlüm Kavrulur aşk ateşi düşmüş yüreğim Çırpınırım yorgun gönlün yalnızlığına ... Buselerin uçup gider deli rüzgarlarla Koşarım martıların ardından gelirsin diye... Sarhoş olurum sokakların koynunda Sorgusuz, sualsiz yürürüm yollarda Çiçeklerin boynu bükük acılarıma Çiseleyen yağmurlara tutsak kalmışım Bir ağıt döktüresim gelir karanlıklara Duyar mısın ötelerin mavi yürekli kızı ... Divaneyim sersem akşamların kaldırımlarında Avazım çıktığınca haykırırım duyarsın diye... Boynunu sırım sırım maviler süsler Fistanındaki gökkuşağı renk renk açar Yeditepe’nin gökkubbesine yollarım sızıları Yetti gayrı ayrılıklar, bitsin ağlamalarımız Boğazın pembeye düşlerinde yanarım Koşalım kumsalların sevda yüklü gizeminde .... Mor düşlerin karasevdalı hallerinde öksüzüm Umutlar biriktirdiğim gurbette beklerim aşkım diye ... Zafer Direniş ... |
-sonra sevdiğinle ver elini İstanbul/ver elini İstiklal caddesi yaaaaa bir de çiçek pasajı az daha unutuyordum kız kulesi/Sarıyer sırtlarında da Fener.....
-Ehhh bu kadar yeter be dostum.Haydi gel...
Kalemine bin selam ile Direniş dostum..