Yanılsama
Kalıbının adamı ol
dedim karıncaya Ateş olsa cürmü kadar yer yakacaktı balina Çocuktum Ellerimi öptü dedeler Adım andı evliya Siyaha kara aka pak Dedi ulema Alacakaranlık şaştı Kırmızı mı kara Ne zaman düşsen tutamadım utandım düşümden düşüşünden İklim geceydi bu yüzden Ayazda kaldım Kalıbının adamıydı gece Cürmü kadar yaktı od Göğsünden çıktı elleri Beyaz, ışıklı aklımda kaldı Aklın mı kaldı Ömrüne az Musaya haz Firavuna ayaz oldu hece Ne zaman düşsen tutunamadım Utandın düşümden İklim har Ser-hoş oldu yar Günaha Gün ah’a uyandım Nil |
Yapacağım, Necip Fazıl'ın 'Kafiyeler' şiiriyle zihnimde mukayese ediyorum, ve daha üstün buluyorum 'Yanılsama'yı.
Ayrıca en eğlenceli şiirindi tebrik ederim. Nedense erbain çıkartma eylemini hatırlattı bana. Aslında alakasız gibi duruyor ama cidden bu tüm eğlenceli gidişin altında acıyla olgunlaş gibi bir mesaj da taşıyor sanki?