Ateşi yakamadım
Karanlık kuyularda, hapis kaldım bir süre
Kalınca duvarları, bir türlü yıkamadım Yalnızlıkla savaştım, yenildim göre göre Siyah gözümü aldı, ışığa bakamadım Tökezledim yürürken, zemin sağlam değildi Alnım yere saplandı, düşünceler eğildi İnsanlar tarafından, hep yüksekler sevildi Ben toprağa sırt dönüp, göklere çıkamadım Gölgeme buldum suçu, kovaladım döverek Mantığımdan vazgeçtim, deliliği överek Kibrit çaktım benzine, soğuklara söverek Sular bile yandı da, ateşi yakamadım Şahika Güray |