Abdalın DünyasıHorasan’dan çıktık tebdil göçeriz Kavga, niza olmaz yurdumuz bizim Güzele aşığız, insan severiz Sevgidir, gönüldür derdimiz bizim Üstünden de geçer, bazen ardından Kırlangıç misali kaçar beladan Ayırmaz kimseyi kendi canından Hor görmez insanı ferdimiz bizim Kemlik vermez dosta insanın eri Sevgi leke tutmaz, gönüldür yeri Bozkırda açılan gonca gülleri Derip, dosta verir merdimiz bizim Tüm insana yeter dünya nimeti Gönlü hoş tutarsan olur kıymeti Bilirsen canlara düstur hizmeti Telli turna olur, kurdumuz bizim Gülmeyen bahtımız birgün gülerse Cehalet yok olur, devran dönerse Erenlerin sazı dertsiz çalarsa Yüceltir dünyayı, ardımız bizim |
BASARILARININ DEVAMINI DILERIM
KENDINIZE IYI BAKIN