Yüreğin yurdumYurt bildim yüreğini Umutlandım konakladım. Setler örüldü her yanıma Prangalar sarmaladı Gök, bindi üzerime tüm ağırlığıyla Yer acımasız, gelir üstüme… Yurdumun her atışı Bir mermi gibi saplanır Tam beynimin ortasına, Kahrolurum erirken… Sarp akşamların aydınlığı Kör eder tüm benliğimi, Akın akın gelen sevgi Zehirler tüm damarlarımı, Çırpınırım çaresiz… Gün günü tutmaz, Mutluluk ağır aksak. Yurdumda kaos Yurdumda hüzün Yurdum onulmaz yaralar açar… Kör inat, anlamsız onur Dirhem dirhem yer bitirir. Ne bu karanlık, Ne bu zulüm, Ne bu vahşet ey sevgili Yeter, Rahat bırak beni yurdumla baş başa… |