Aşka inanmayan yardan hatıra,
Gözlerimden akan sel kaldı bana.
Gelmedi hasretten vuslata sıra,
Yalnızlığı sıkan el kaldı bana.

Görmeyi dilerken yâri sağımda,
Istıraba düştüm gençlik çağımda.
Yalnız dikenler var gönül bağımda,
Hayalimde kokan gül kaldı bana.

Yalansız riyasız mecnunca yandım,
Merhamet dilendim hicrana kandım.
İnsaf edip bir gün gelecek sandım,
Yalnızlığa çıkan yol kaldı bana.

Dolsa da kalbime her dem ah-ü zâr,
Edemem yine de tek söz intizar.
Zira aşka saygım fikrimi bozar,
İsyanımı yıkan yel kaldı bana.

Yüzü ay parçası gözleri kordu,
Görünce gözümü ayırmam zordu.
Tutmaz oldu sazım başka akordu,
Yüreğimi yakan tel kaldı bana.

Baharlar boşuna beklenmiş gibi,
Kışlar birbirine eklenmiş gibi.
Nasip ambarından yüklenmiş gibi,
Hüsran yükü çeken bel kaldı bana.

Bilmem ki her aşkın bitimi ah mı,
Sevilmek istemek suç mu günah mı.
Yoksa tâ ezelden bahtım siyah mı,
Derde boyun büken hal kaldı bana.

Veli BOSTANCI