İmkansız bir aşkın esiri oldum,
Arzudan, umuttan, faldan fayda yok…
Hasret hazanında sarardım soldum,
Bahardan, ağaçtan, daldan fayda yok…

Ruhumu vuslatın hülyası sarar,
Gönlüm radar olmuş, âlemi tarar.
Gözlerim sarıyı, yeşili arar,
Maviden, siyahtan, aldan fayda yok…

Gözlerim yaş dolu, yüreğim yâre,
Derdimle baş başa kaldım bîçâre.
Neylesin lisanım, duymayan yâre,
“Feryat”tan, “buyur”dan, “kal”dan fayda yok…

Bahtım etrafımda kapkalın bir sur,
İşin gücün yoksa her dem bakın dur.
Hasret adasında kalmışım mahsur,
Gemiden, kayıktan, saldan fayda yok…

Hicrana çıkıyor her yolun ucu,
Eriyor günbegün sabrımın gücü.
Yediğim, içtiğim, zehirden acı,
Şekerden, şerbetten, baldan fayda yok…

Sevgisiz dünyamın, temeli vîran,
Elem vadisinde akıyor devran.
Avutmaz hiçbir şey, gönlümü bir an,
Servetten, paradan, maldan fayda yok…

Veli BOSTANCI