Kırık Kum Saati
Vadesi dolmuş bir hayata sığdırmaya çalışıyorum,
Ötesinden, berisinden sarkan anıları... Sen, gölgelerken tüm kötülükleri, Geriye sarıyor ömrün şeridi. Saat tik-takları taktik oluyor Ağına düşürüyor kırışıklıklarıyla Tüm güzel çehreleri... Sorsaydın söylerdim, Çocukların yüzlerinde gördüğüm Pembe kanatlı rüyaları. Bir balonun ipine bağlanmış, Gökyüzünün alacalı maviliğiyle karşılaşacak, Kucaklaşacak olan umutları. Baba şefkatinin, O küçük bedenlerde yaşattığı Mutlu sarsıntıyı, Sevinçli dalgalanmayı... Bir kadeh kaldırmalı şimdi çoğul yalnızlığımıza, Bu şiir de yenilmeyecek mi, her şiir gibi Soğuk matbaa baskılarına...? Zamana not : Bir kum saatine öyle çok benziyorsun ki hayat, Tek fark, kırık camından dışarı akıtıyorsun kalan kum tanelerini Bir daha ters çevirmek mümkün olmayacak seni... Elif SEZGİN |
tebrikler