* * *
Uzun yıllardan beri
Beklediğim aşk sendin.
Yüzünü bile görmeden
Tutmadan ellerini
Öyle alıştım ki sana
Sanki bende bir bendin.

Senden önce
Yalnızlıklar asi/mile etmişti
Hırçın şaki kalbimi
Önce sevginle ehlileştirdin
Sevdin yola getirdin.

Alıştırdın varlığına
Görmeyen gözlerimi.
Düşkünleştirdin kendine
Tiryaki yaptın müptela ettin.
Aslında sen bana sevgili
Bilerek ya da masumca
Büyük kötülük ettin
Seni seven kalbimi
Neden bırakıp gittin?
inan bana çok zor geldi
bu zamansız gidişin.

Şiiri okurken acaba dedim, yakından görüp elleri tutulsaydı bu aşk devam eder miydi? yürekteki sevgi uzun yıllar sürer miydi? bu kadar derine düşer miydi sevda? kim bilebilir yakınlık ne getirir bu tatlı sevdaya, bu lezzet kalır mıydı şimdiye? düşer miydi dizelere? yaşanıp biter miydi? sıradan mı olurdu insan birbirine, yakınında olsaydı sevilen? bilemem! ama bu şiir yıllar sonrasında da yazılmış olsa, böyle bir aşkı anlatmış da olsa çok güzeldi, yüreğine sağlık İlker vefa göstermek güzeldir aşklara, gönülden kutlarım, sevgiyle, sağlıkla, huzurla kal yaşamda sevdiklerinle dilerim

Şiir ve dostluk adına sevgiler, saygılarımla

* * *